مطالعه فراساختاری اشکال آپوپتوتیک سلولهای اسپرماتوژنیک به دنبال تیمار با بوسولفان در موش بالغ
Authors
abstract
زمینه و هدف: شیمی درمانی دارای اثرات سوء بر اسپرماتوژنز است و منجر به اولیگواسپرمی و یا آزواسپرمی برای مدت های طولانی می شود. مطالعات کمی در ارتباط با تغییرات فراساختاری سلول های زایای مردانه به دنبال تجویز بوسولفان (داروی ضد سرطان) وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تغییرات فراساختاری اشکال آپوپتوتیک سلول های زایای موش نر به دنبال تیمار با دوزهای مختلف بوسولفان می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر روی 32 موش نر بالغ 8 هفته ای انجام گرفت. حیوانات در 4 گروه شامل یک گروه کنترل که dmso دریافت می کردند و در سه گروه مورد که به ترتیب دوزهای mg/kg10، 20 و 40 بوسولفان دریافت نمودند. بوسولفان به تک دوز و به صورت داخل صفاقی تزریق و پس از 35 روز بیضه ها در همه گروهها تشریح شد و جهت مطالعه آپوپتوز با کمک میکروسکوپ الکترونی انتقالی temو روش تانل tunelتحت بررسی قرار گرفت. همه یافته ها با روش آماری anova و با استفاده از نرم افزار آماری spss با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. 05/0p< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. نتایج: تزریق بوسولفان به صورت تک دوز اشکال فراساختاری آپوپتوز را در همه گروهها القاء کرد. تغییراتی مانند هیپرکروم شدن کناری هسته سلول های زایا به خصوص اسپرماتوگونیها، تغییر شکل هسته سلول های زایا، جدا شدن سلول های زایا، حضور فضاهای بزرگ بین سلول های مجاور، چروکیدگی سلولی، حضور واکوئل در سلول های زایا و اجسام آپوپتوتیک در سلول های سرتولی غالباً مشاهده شد. بیشترین تغییرات فراساختاری آپوپتوز در اسپرماتوگونیها و اسپرماتوسیت های اولیه مشاهده گردید. شیوع کم و خودبخودی آپوپتوز در گروه کنترل (57/0± 77/2%) به خصوص در اسپرماتوسیت های اولیه مشاهده شد. درصد سلول های آپوپتوتیک در مقاطع عرضی لوله های سمینیفروس در گروه های تحت درمان با 10 و mg/kg20 بوسولفان، به ترتیب (23/6±09/%54 و 32/7±23/58%) به صورت معنی دار افزایش یافت. درصد سلول های آپوپتوتیک در گروه تحت درمان با mg/kg40 بوسولفان، (67/5±16/28%) نیز افزایش داشت (001/0p<). نتیجه گیری: تزریق تک دوز بوسولفان در دوزهای mg/kg10، 20 و 40، آپوپتوز را در سلول های زایای نر به خصوص در اسپرماتوگونیها و اسپرماتوسیت های اولیه القاء می کند. مقدار آپوپتوز در سلول های زایای نر در گروه های تحت درمان با بوسولفان، وابسته به دوز نمی باشد. کاهش در مقدار سلول های آپوپتوتیک در گروه تحت درمان با mg/kg40 بوسولفان، ممکن است ناشی از کاهش بیشتر تعداد سلول های زایا در مقایسه با گروه های تحت درمان با mg/kg20و10 باشد.
similar resources
بررسی اثر جانبی بوسولفان در بافت بیضه و اسپرم اپیدیدیمی موش بالغ بدنبال تیمار با دوز درمانگاهی
هدف: هدف از این تحقیق بررسی آثار جانبی دوز درمانگاهی بوسولفان بر بافت بیضه و اسپرم اپیدیدیمی موش نر بالغ است. مواد و روشها: موشهای نر بالغ نژاد NMRI (25 تا 35 گرم) به دو گروه شانزده تایی تقسیم شدند. کنترل و گروه تیمار با بوسولفان که بهترتیب 100 میکرولیتر DMSO(Dimethyl Sulfoxide) و 2/3 میلیگرم بر کیلوگرم بوسولفان بهمدت چهار روز دریافت کردند. حیوانات 35 رو...
full textبررسی توانائی تمایز سلولهای بنیادین عصبی مغز موش بالغ در مقایسه با جنین موش به سلولهای اندوتلیال
چکیده زمینه و هدف: سلولهای بنیادی عصبی در نواحی مختلفی از سیستم عصبی مرکزی در حال تکامل و بالغ وجود دارند. این سلولها تمایز نیافته بوده و علاوه بر تجدید خود، قادرند سلولهای عصبی و گلیال را تولید کنند. علاوه بر تولید انواع مختلفی از سلولهای عصبی، سلولهای بنیادی عصبی قادر به تولید سلولهای سایر بافتها نیز میباشند. در این مطالعه سلولهای بنیادی عصبی از مغز جنین و موش بالغ جداسازی شده و توانائی آن...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textبررسی اثر جانبی بوسولفان در بافت بیضه و اسپرم اپیدیدیمی موش بالغ بدنبال تیمار با دوز درمانگاهی
هدف: هدف از این تحقیق بررسی آثار جانبی دوز درمانگاهی بوسولفان بر بافت بیضه و اسپرم اپیدیدیمی موش نر بالغ است. مواد و روشها: موشهای نر بالغ نژاد nmri (25 تا 35 گرم) به دو گروه شانزده تایی تقسیم شدند. کنترل و گروه تیمار با بوسولفان که بهترتیب 100 میکرولیتر dmso(dimethyl sulfoxide) و 2/3 میلیگرم بر کیلوگرم بوسولفان بهمدت چهار روز دریافت کردند. حیوانات 35 روز بعد از آغاز درمان کشته شدند. تغیی...
full textبررسی توانائی تمایز سلولهای بنیادین عصبی مغز موش بالغ در مقایسه با جنین موش به سلولهای اندوتلیال
چکیده زمینه و هدف: سلولهای بنیادی عصبی در نواحی مختلفی از سیستم عصبی مرکزی در حال تکامل و بالغ وجود دارند. این سلولها تمایز نیافته بوده و علاوه بر تجدید خود، قادرند سلولهای عصبی و گلیال را تولید کنند. علاوه بر تولید انواع مختلفی از سلولهای عصبی، سلولهای بنیادی عصبی قادر به تولید سلولهای سایر بافتها نیز می باشند. در این مطالعه سلولهای بنیادی عصبی از مغز جنین و موش بالغ جداسازی شده و توانائی آنها...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
journal of reproduction and infertilityجلد ۸، شماره ۴، صفحات ۳۱۹-۳۳۰
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023